Έκθεσις ιδεών-Το αγαπημένο μου ζωάκι.

Ψάχνοντας τα υπάρχοντα,ανάμεσα σε πολύ χαρτούρα και βιβλιοσυρμό από σχολικά βιβλία,ανακάλυψα και ένα τετράδιο εκθέσεων της τρίτης δημοτικού και είπα να το ξεφυλλίσω να θυμηθώ τα νιάτα μου!!
Έλα όμως που το τετραδιάκι ήταν του Νίκου του αδελφού μου!!
Και καθώς ξεφύλλιζα τις αναμνήσεις,πέφτω στο παρακάτω πόνημα του Νικολάκη μαςςς!!!!
Αντιγράφω αυτούσιο χωρίς να πειράξω την ορθογραφία!

Έκθεση του μαθιτή Νίκου Στασινόπουλου.
Το αγαπυμένο μου ζοάκι.

Το αγαπιμένο μου ζοάκι είνε η αρκούδα.
Μου αρέσει πολί η αρκουδα γιατι της αρεσει το μελι,επιδης μου αρεση και μενανε.
Επισις εχει πολες τριχες ασπρες,η καημενη γερασε και κανη αντιλαλο στο χιόνι που καθεται.
Επειδη ομως ειναι ζωο που εξαφανοζετε σιγα σιγα,να μην το φερουμε στη πολη γιατι θα χαθεί!!!!
Αμα κατεβει στο σινταγκμα σιγουρα θα τα χασει απο τους ανθρόπους που θα δει.
Γιαφτο να διατιρητε τιν αρκουδα σας μακρια απο την Αθινα σε μερη επαρχιακα με λιγο κοσμο!!!
Επισης να προσεχετε οι μεγαλιτεροι οταν της δινετε φαι μην ξεχνατε το μελι,επιδης της αρεσει να το γλιφει και να μασάει τα χερια της!!!!
Την αλλη φορα που θα γραψω για τα ζοάκια μου,θα σας γραψω για τη καλη μου λιονταρίνα που κάθεται μονη στην αβλη και κλεει!!

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ!!!

Καλό???
Τώρα αν ψάχνετε να δείτε τι έγραψα εγώ,ατυχήσατε καλοί μου άνθρωποι!!
Σιγά μη βγάλω εγώ τα άπλυτά μου στη φόρα!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑΑΑΑ!!!!